کی این حرف رو زد؟
ما داریم بر روی موجودیت حرف میزنیم. کالاهایی مثل کاشی و سیمان و ... یک موجودیت به نام کالا رو تشکیل میدن. خونه چه ربطی به ماشین داره؟
در پست 38 اینو گفتید :
اول یاد بگیر که به اینا میگن موجودیت نه کالا، بعدش بیا در بحث شرکت کن.
جداول پویا و داینامیک اصول خودش رو داره، الکی که نمیشه جدول آنلاین با فیلد داینامیک ایجاد کرد. فیلدهای داینامیک زمانی کاربرد داره که ما از قبل نمیدونیم چه فیلدهایی برای جدول نیاز هست یا اینکه احتمال میدیم که کاربر طبق نیازش دوست داره یک سری فیلدهای جدید رو (که از قبل نمیدونیم) رو اضافه کنه.
پست 4 و 13 رو ببینید.
ما باید یاد بگیریم به موجودیت بگیم موجودیت، به رابطه بگیم رابطه.
این روش گرچه درسته ولی بستگی به میزان فیلدهایی داره که میتونه برای یک کالا خالی یا پر بشه. فرض کنید ما کلا 7 خصوصیت داشته باشیم (مثل رنگ، مزه و ...). بعضی کالاها ممکنه اکثر خصوصیات رو داشته باشن. در روش شما برای همچین کالایی با فرض اینکه هر 7 خصوصیت رو داشته باشه باید 7 رکورد درج بشه و در هر رکورد هم کد کالا درج بشه در صورتیکه با یک رکورد که شامل 8 فیلد هست، میشه همین کار رو انجام داد. یعنی از تکرار 6 بار کد کالا جلوگیری میشه. همچنین در روش شما برای چنین کالایی کلا باید 7 * 3 = 21 ستون رو مقداردهی کرد ولی میشه همین جدول رو با 8 ستون هم پیاده سازی کرد و همچنین از ایجاد جدولی برای خصوصیات هم جلوگیری کرد. یعنی ما جدولی خواهیم داشت با 8 رکورد که یک فیلد اون کد کالا و 7 فیلد دیگر خصوصیات خواهند بود. تاکید میکنم این روش زمانی موثر هست که اکثریت فیلدها برای هر کالا مقدار داشته باشه و خصوصیات هر کالا رو هم از قبل بدونیم. پس اینطور نیست که همیشه با 3 فیلد یک طراحی بهینه رو داشته باشیم. پس بستگی به نوع پروژه ما داره و باید این مورد بخوبی تحلیل بشه.