شما برای مقدار کاراکتر فقط یک کاراکتر باید بذارید.نوشته شده توسط ابوذر محمودی
معلومه که وقتی مقدارش رو char تعریف کردید فقط کاراکتر اول رو میگیره.
بعد اومدی میگی رشته ali رو با عدد 97 مقایسه کردی!؟
اکثر زبانهای داینامیک تایپ تبدیل های خودکار و موارد مشابهی دارن، ولی نه دیگه درحد PHP به این شکلهای افراطی و غیرمنتظره (بخصوص مورد 'hello'==0).اینو دیگه یکم منصف باش ، مشکل و باگ از طرف کاربر ایجاد میشه ، اونم به خاطر عدم آشنایی با اون زبان ، وگرنه اینو که خود سایت php با مثال گفته دیگه.
$foo = 5 + "10 Little Piggies"; // $foo is integer (15)
$foo = 5 + "10 Small Pigs"; // $foo is integer (15)
ببین عدد رو با رشته جمع کرده ، یعنی تا جایی که تو رشته عدد بوده تبدیل کرده مابقی رو نه ، خب موقع مقایسه هم همین امر هست. چون تو مستندات ذکر شده که برای == نوع چک نمیشه ، اول تبدیل نوع انجام میشه به یک نوع قابل قیاس بعد شرط بررسی میشه و گفته اگه میخواین نوع هم مقایسه بشه از === استفاده شه.
مواردی که زبانهای دیگه دارن عملا در برنامه نویسی کاربرد زیاد دارن و وقتی چنان کدی در برنامه وجود داره، احتمال زیاد منظور برنامه نویس هم همون بوده از نظر منطقی و آماری.
الان این کدی که شما میاری کاربردش در برنامه نویس چقدره؟ اگر نگیم هیچی، ولی خیلی کمه. فرض کن طرف دوم یک متغییر بود که توش اون رشته در برنامه در زمان اجرا جای گرفته (میتونسته مقادیر دیگری هم داشته باشه)؛ در چنین مواردی بسیار محتمل است که مشکلی در برنامه وجود داشته که چنان مقداری در اون متغییر قرار گرفته و داره با یک عدد مقایسه یا جمع میشه. در زبانهای دیگر این منجر به خطا میشه، و به این شکل برنامه نویس یا کاربر مطلع میشه و از زیردست دررفتن و منجر به خسارت بیشتر شدن چنین مواردی جلوگیری میشه.
ربطی هم به این نداره که بگیم خب باید حتما عملگر === رو استفاده میکرد و تقصیر برنامه نویس بوده، وگرنه در تمام موارد باید از === استفاده کنیم چون در تمام موارد ممکنه چنین باگ و مشکلی در هرجایی از برنامه پیش بیاد. تمام باگها و اهمیتشون رو که نمیشه از قبل و با اطمینان زیاد پیشبینی کرد!
البته == میتونه تا یک حدی ناامن باشه، که هست. اصولا چیزهایی مثل داینامیک تایپ بودن و implicit type conversion مقداری ریسک دارن و میتونن باعث برنامه نویسی کم دقت تر و از زیردست در رفتن باگها بشن، ولی این ریسک درمقابل مزایا و راحتی و سرعتی که در برنامه نویسی ایجاد میکنن کمتره.
ولی این حدی که PHP اون رو ناامن کرده، اونم بخاطر مواردی که در برنامه نویسی کاربرد غالبی ندارن، دیگه نوبره! یعنی توی فکرم که طراحان PHP اینقدر کم دانش و بصیرت بودن که فقط دوتا جزییات و منطق فنی سطح پایین رو دیدن و فکر کردن چون زبانهای دینامیک از این کارها میکنن پس میشه تاهر حدی در این زمینه پیش رفت و هرکاری کرد همینطوری!!
قضاوت و استدلالهای اونا شاید مثل قضاوت و استدلالهای شماست. یعنی افرادی که در این زمینه ها هیچگونه دانش و تخصص و صلاحیتی ندارن. من باز حداقل چیزهایی در این موارد و در زبانهای مختلف خوندم تاحالا و متوجه شدم. چیزی که من تاحالا دیدم و برداشت کردم، همون موارد و استدلالهایی هست که تاحالا براتون گفتم.
جاوااسکریپت مگه چشه؟اون که آره ، ولی خب یکم از مقایسه با جاوا اسکریپت آبرومندتره
جاوااسکریپت زبانی با شباهت های ساختاری و نزدیکی کاربرد است که به بحث ما ارتباط دارن. ضمنا استاندارد و تشکیلاتی هم داره واسه خودش! جاوااسکریپت کوچکتر و کم کاربردتر از PHP هست، ولی از نظر ساختاری و استاندارد شدگی و علمی بودن فکر میکنم سرتر از PHP باشه! منم بخاطر همین مسائل و همچنین بلد بودن و در دسترس بودنش ازش بعنوان مثال استفاده کردم.
سی درمقابل، میتونه مقایسهء خیلی دورتری باشه. سی یک زبان برنامه نویسی سیستمی و قدیمی و سطح پایینه (و دیدید که حتی نمیشه مثال و مقایسهء درست و حسابی با PHP ازش درآورد!). درحالیکه PHP یک زبان جدیدتر و سطح بالا برای برنامه نویسی وب است.
از این نظرها جاوااسکریپت نزدیکی بیشتری به PHP داره تا سی.
اصولا هم چون صفحات و برنامه های وب ترکیبی از PHP و JS هستند، از نظر سازگاری کاربردی و یادگیری و برنامه نویسی این یک مزیت است که بین این دو زبان شباهت و رابطهء دوستانه ای برقرار باشه. یعنی طراحان PHP بجای اینکه ور دارن یک چنان چیزهایی رو اونطور باهاش رفتار کنن، اگر یجوری طراحی میکردن که از منطق و رفتار جاوااسکریپت تقلید کنه، میتونست در عمل خیلی مفیدتر باشه. مثلا من خیالم راحت باشه که یه چیزی رو اگر هم در سمت کلاینت و هم در سمت سرور باهاش سروکار دارم، منطق و رفتارشون شبیه همه و میتونم هردو رو به شکل یکسانی پیاده کنم و وقتی بین دو زبان سویچ میکنم مشکل یادگیری و گیج شدن و اشتباه کردن هم کمتر دارم.
پاسخ با نقل قول