ادامه فصل اول : معرفی عملگر های افزایشی و کاهشی

یکی از مفیدترین عملگر ها در C++‎‎‎‎ عملگر های افزایشی و کاهشی هستش که این عملگر ها یک عملگر را به عبارت دستوری تبدیل می کند عبارتی که اختصار شکل خاصی از عمل انتساب هستش.

به مثال زیر توجه کنید :


//Author: Kambiz Asadzadeh


#include <iostream>


using namespace std;


int main()


{


int x = 128, y = 64;


cout << "X = " << x << endl;
cout << "Y = " << y << endl;


++x;
--y;


cout << "X = " << x << endl;
cout << "Y = " << y << endl;


x++;
y--;


cout << "X = " << x << endl;
cout << "Y = " << y << endl;


return 0;


}





در اینجا هر دو عملگر پیش افزایشی ++x و پس افزایشی x++ نتیجه یکسانی دارن آن ها عدد 1 را به مقدار x افزوده و به همین ترتیب دو عملگر پیش کاهش --y و پس کاهش y-- نیز در اینجا به یک روش عمل می کنند آنها عدد 1 را از y می کاهند.
حال هنگامی که ++x و x++ به عنوان دستورهای عبارتی مستقل به کار برده می شود هر دو هم ارز هستند یعنی مقدار x را یک واحد افزایش می دهند همچنین به طور مشابه دستور های عبارتی --yو y--نیز هم ارز هستند یعنی مقدار y را یک واحد کاهش می دهند.

فرق بین عملگر پیش افزایش ++x و پس افزایش x++ در داخل عبارت متفاوت است به صورت زیر :

پیش افزایش در ابتدا مقدار متغیر را افزایش می دهد پیش از آنکه متغیر در عبارت بزرگتر بکار رود در حالی که پس افزایش مقدار متغیر را تنها پس از بکار گیری مقدار پیشین متغیر در عبارت بزرگتر افزایش می دهد.