به نظر من ضعف مدیریت در زمینه قیمت گذاری بر روی پروژه های تولید نرم افزار در کشور عزیزمون بیداد میکنه !
اینکه باید نظامی واحد برای این مساله وجود داشته باشه و اصلا هم یک آماتور و یک حرفه ای رو از نظر زمان از هم متمایز نکنه
چرا که مهم خروجی کار هست . شما اگه فهرست بهای نظام مهندسی برای عمران رو در نظر بگیرید میبینید که حسابی برای ریزو درشت کار وقت گذاشتن و قیمت براش در نظر گرفتن که در نهایت همه کارهای انجام شده توسط پیمانکار زیر نظر ناظر با توجه به فهرست بها تبدیل به پول میشه
حالا فرض کنید شما یه نرم افزار اتوماسیون برای آژانس مسافرتی نوشتید . شامل چه بخش هایی هست چه فاکتور های درش به کار رفته ریز به ریزش پوله . که متاسفانه طرفین با هم به همون شکلی دام و طیور رو معامله میکنن با پروژه های نرم افزار هم همین رفتار رو دارن .
و بخش عمده این عقب ماندگی به خاطر بی تفاوت بودن مهندسین نرم افزار کشوره که با هم اتحاد ندارند و همین مساله باعث سو استفاده بخش هایی از دولت از این رشته بسیار پر محوا شده. اینکه ساز مان نظام مهندسی کشور در آگهی استخدام خودش یه مهندس کامپیوتر رو یک اپراتور رایانه برای کار های اداری نام میبره!!! دوست مهندس نرم افزار من بدون که کجای کاری پیش مملکتت! و حالا برای پول دراورن کسب کار به وسیله رشتت سردرگم دست به دامن سایت ها و محافل اینترنتی شدیم ؟ بسیار خنده دار و در باطن گریه آوره زمانی که سالهایی از عمر خودتون رو صرف تحصیل و کلنجار رفتن با دانشگاهای عقب مانده با اساتید عقده ای کردیم و حالا دولت از ما انتظار اپراتوری داره .
تا به الان هم چقدر پیشرفت داشتیم ؟ چقدر نرم افزار های مارو خارج از ایران استفاده میکنن ؟ اصلا صادراتی در کاره ؟ مشتریان ما شرکتها و بازاری ها و اگه پول داشته باشیم و رابطه پروژه های اتو ماسیون دولتی . نقطه پایان کجاست ؟