سلام
اساسا این رو در نظر بگیرید که هر چیزی (نه فقط فریم ورک هایی مثل اینها) ، برای هدفی ساخته و طراحی شدند . و هر کدوم مزایا و معایبی دارند .
بنابراین اینکه کلی و قطعا گفته بشه که کدوم یک از این فریم ورک ها برای همه نوع نرم افزار خوب هست ، از اساس سئوال درستی نیست .
در کل ، مزایای windows form :
- یادگیری خیلی سریع تر و ساده تر و با سرعت خیلی بیشتری هست . این یک نکته ی خیلی مهم هست .
- چون از Binding پیچیده و همچنین اغلب از معماری های پیچیده ای مثل mvvm به دور هست ، خوانایی کدش خیلی بهتر از کدهای wpf ای که این موارد در اونها رعایت شده ، هست .
- بسته به نوع رندر ، چون رندرهای windows form ، سرعت درخواست عملیات رندر تا اجرای عملیات رندرِ کمتری داره ، گاها سرعت رندرش بیشتر یا خیلی بیشتر هست (هر چند wpf ، رندر را در نخ مجزا انجام میده و windows form در نخ اصلی انجام میده) .
هر چند یکی از مهمترین دلایلی که کاربران سمت wpf میان ، ظاهر کنترل و رابط کاربری هست اما کاربران بسیاری از wpf ، هم از کنترل های شخص ثالث (مثل تلریک و...) یا از کتابخانه های رابط کاربری ای مثل Material Design یا از Winui استفاده میکنند که امکان استفاده از اینها در windows form هم هست .
اما wpf از لحاظ رابط کاربری و تغییر در ظاهر کنترل ها ، برای کسایی که میخوان کنترل ها را از این حالت آماده ، شخصی سازی کنند و به شکل مورد نظرشون که در هیچ نمونه ی آماده ای وجود نداره ، ایجاد کنند ، کاربرد داره (مثلا کنترلی دقیقا شبیه به کنترل های یک نرم افزار خاص یا هر تغییر مورد نظرشون) .
مزایای wpf :
- یکی اش که همین قضیه در پاراگراف بالاست (شخصی سازی کنترل ها به شکل خاص ، بدون استفاده از کتابخانه ای که برای windows form وجود داره . وگرنه وجه تمایزی نداره و اگه صرفا بخاطر تغییر رابط کاربری به سمت wpf میاد ، بهتره که کاربر با همون windows form کار کنه) .
- معماری mvvm که خلاصه اش اینه که ارتباط لایه ی View با لایه ی بعدیش که ViewModel باشه ، تا حد ممکن ، بصورت مستقیم انجام نشه .
یعنی مثلا در ارتباطات عادی که در لایه ی ViewModel ، یک کلاسی بنام TestViewModel و این کلاس هم شامل پروپرتی ای بنام TestProp باشه ، ما مجبوریم در لایه ی View ، این عضو را صریحا فراخوانی کنیم . یعنی مجبوریم در View بنویسیم TestViewModel.TestProp
این باعث میشه که ارتباطی که View با ViewModel برقرار میکنه ، ارتباط مستقیم و صریح و محکم ای باشه (در اصطلاح میگن جفت محکم) و مشکلش هم اینه که تقریبا تا لایه ی بعدی (لایه ی ViewModel) آماده نشده ، نمیشه لایه ی View را ساخت . چون هنوز ViewModel ای وجود نداره که عضوی داشته باشه که عضوِِ TestViewModel.TestProp را درون View فراخوانی کنیم . پس عملا در معماری معمولی ، طراحان View ، منتظر باید بمونن که کار برنامه نویسان تمام بشه تا بعد بتونن View را طراحی کنن یا اینکه حداقل ، با چالش هایی برای اجرا گرفتنِ View برمیخورن و کار اجرا کردنِ View ، خیلی سخت میشه .
با استفاده از قدرت Binding نسبتا خوب در wpf و استفاده از معماری mvvm ، چون اغلبِ کلاس هایی که درون لایه ی ViewModel ساخته میشه (معمولا بجز کلاس های مربوط به ViewModel) و همچنین اعضای درون کلاس شون ، صریحا و بصورت مستقیم از View فراخوانی نمیشه ، بنابراین کمک بسیار زیادی در جداسازی لایه ی View از ViewModel میکنه و بنابراین طراحان میتونن View را همزمان با برنامه نویسیانی که ViewModel را مینویسن ، طراحی کنن و بدون مشکل ، View شون را اجرا کنن (فقط خطای Binding Failure زمان اجرای برنامه خواند داشت اگر لایه ی ViewModel شون آماده نباشه یا وجود نداشته باشه) .
- مزایای زیاد دیگری مثل رندر 3 بعدی و رندر توسط کارت گرافیک و ... داره .
البته در مواقعی ممکنه بعضی هاشون خودشون در بعضی شرایط ، خودشون مشکلاتی برای اون شرایط طرف نسبت به windows form ایجاد کنن .
معایب wpf :
- یادگیری پیچیده یا بسیار پیچیده و زمانبر اش نسبت به windows form (بستگی به سطح کاربری یا جزئیات یادگیری و مباحث یادگیری داره) .
سیستم های جدید و پیچیده (تری) مثل موتور Binding و سیستم پروپرتی و رویداد که اضافه شده و ... .
- پیاده سازی معماری mvvm ، (بسته به اینکه چند درصد ازش پیاده سازی شده (چون مثل اصول solid ، رعایت اش بصورت درصدی هست) ، مخصوصا در مواقع خاص که اصرار به پیاده سازی این معماری در حداکثرِ حالت و حداکثرِ درصدش باشه) ، به مراتب زمان بیشتری میگیره و سخت هست (بسته به اون حالت ، خیلی زمانبرتر یا خیلی سخت تر هست) .
- قضیه ی رندر را که اشاره کردم .
- هر دوشون (windows form و wpf) ، محدود به سیستم عامل ویندوز هستند .
و ... .
maui را هم که دوستان توضیح دادن .
Use the Windows App SDK in a WinForms app - Windows apps | Microsoft Learn
NuGet Gallery | MaterialSkin.2 2.3.1