اغلب نام الگوریتم ژنتیک متداول در مقابل الگوریتم ژنتیک ترکیبی آورده می‏شود. در الگوریتم ژنتیک متداول معمولاً از سه عملگر انتخاب، تبادل و جهش استفاده می‏شود. این سه عملگر معمولاً عملگرهای اساسی همه روش‏های الگوریتم ژنتیک هستند که از رشته‏های بیتی استفاده می‏کنند. با توجه به اینکه روش رمز کنندگی با استفاده از رشته‏های بیتی می‏توان با طیف وسیعی از مسائل روبرو شد؛ می توان گفت این سه عملگر و روش رمزکنندگی رشته بیتی باعث مقاوم شدن الگوریتم ژنتیک خواهد شد که در این مورد در بخش بعد توضیحات بیشتری داده خواهد شد.

1- عملگر انتخاب
هدف از انتخاب والدین در الگوریتم ژنتیک دادن شانس تولید مثل بیشتر به آن اعضایی است که برازندگی بالاتری داشته باشند. چندین روش برای انجام این کار وجود دارد.
یک روش که به طور معمول استفاده می‏شود، روش انتخاب با استفاده از چرخ گردان است. روند اجرای این روش به صورت زیر می‏باشد:
الف – برازندگی همه اعضای جمعیت را جمع کنید و نتیجه را برازندگی کل بنامید
ب- عدد n را به صورت تصادفی تولید کنید، به طوری که آن عددی بین صفر و برازندگی کل باشد. ج- اولین عضو از جمعیت را که برازندگی آن به اضافه برازندگی اعضای پیشین جمعیت بزرگ‏تر یا مساوی n باشد را باز‏گردانید.

اثر انتخاب والدین به روش چرخ گردان بازگردان یک والد می‏باشد که به صورت تصادفی انتخاب شده است. اگر چه این فرایند انتخاب، تصادفی است، شانس هر والدی که انتخاب می‏شود مستقیماً متناسب با برازندگی آن است. به طور متعادل در روی تعدادی از نسل‏ها این الگوریتم ژنتیک اعضای با کمترین برازندگی را دفع می‏کند و به انتشار مواد ژنتیکی در برازنده‎ترین اعضای جمعیت کمک می‏کند. البته ممکن است بدترین عضو جمعیت بتواند به وسیله این الگوریتم انتخاب شود ( زیرا به هر حال در روند این الگوریتم عنصر تصادف نیز وجود دارد. ) اتفاقاتی از این دست در جمعیتی با هر اندازه، قابل صرف‎نظر هستند و به فرض انتخاب چنین اعضایی در یک نسل، احتمال دفع آنها در نسل‏های بعدی بسیار بیشتر است. به هر حال، با گذشت چند نسل، این اعضا از جمعیت دفع می‏شوند. در به کار بردن روش انتخاب والدین باید دقت شود که مقادیر برازندگی رشته‏ها باید اعداد مثبت باشند.

2- عملگر تبادل
عملکرد این عملگر و عملگر جهش باعث می‏شود که رشته های تولید شده طی تولید مثل، از رشته‏های والدینشان متفاوت باشند. در طبیعت، این عملگر موقعی رخ می‏دهد که دو والد قسمت‏هایی از رشته‏های متناظرشان را معاوضه کنند و در الگوریتم ژنتیک، عملگر تبادل، مواد ژنتیکی دو رشته والد را مبادله می‏کند تا دو فرزند ( رشته جدید ) ایجاد شود. چندین نوع عملگر تبادل وجود دارد. ولی معروف‏ترین عملگر تبادل به کار رفته در الگوریتم ژنتیک عملگر یک نقطه‏ای می‏باشد.
در الگوریتم ژنتیک این عملگر به صورتی که در زیر تشریح می‏شود، اعمال می‏گردد. برای اینکه بتوانیم از این عملگر استفاده کینم نیاز به دو رشته داریم. بنابراین با دوبار اعمال عملگر انتخاب روی جمعیت جاری دو رشته از آن را انتخاب می‏کنیم سپس یک آزمون احتمال انجام می‏دهیم تا مشخص شود که عملگر تبادل روی دو رشته اعمال بشود یا نشود. این آزمون با استفاده از یک سکه نا همگن صورت می‏گیرد به این صورت که سکه با احتمال (Pcross) شیر و با احتمال (1- Pcross) خط می‏آید. به عنوان مثال، اگر قرار باشد با شیر آمدن سکه عملگر تبادل بر روی رشته اعمال گردد، فرض می‏کنیم سکه را پرتاب کرده‏ایم و شیر آمده است. سپس وارد مرحله بعدی یعنی اجرای عملگر تبادل می‏شویم یک عدد تصادفی بین یک و طول رشته‏ تولید می‏شود.پس از مشخص شدن این عدد صحیح که نشان دهنده مکان تبادل روی رشته‏ها است, هر دو رشته از محلی که این عدد مشخص می‏کند شکسته می‏شوند و قسمت‏های انتهایی آنها با همدیگر معاوضه می‏شوند. اکنون قسمت‏های جدا شده به همدیگر متصل می‏شوند، تا دو رشته جدید حاصل شود
3-عملگر جهش
این عملگر نیز یکی از عملگرهای الگوریتم ژنتیک است و به کارگیری آن قابلیت الگوریتم ژنتیک را برای یافتن حل‏های نزدیک بهینه افزایش می‏دهد. جهش، تغییر اتفاقی در مقدار یک وضعیت ویژه رشته می‏باشد. با به کارگیری این عملگر مشخصه هایی که در جمعیت والدین وجود ندارد، ایجاد می‏شود. زیرا جهش باعث تغییر مقدار یک ژن می‏شود یعنی اگر یک باشد صفر می‏شود و بالعکس اگر صفر باشد یک می‏شود. لذا همین موضوع باعث تغییر مشخصه‏های یک رشته می‏شود و برای اینکه جمعیت پیش از موعد همگرا نشود، مناسب می‏باشد. زیرا یکی از دلایل همگرایی پیش از موعد یکسان بودن اعضاء جمعیت می باشد که عملگر جهش باعث می شود احتمال یکسان شدن اعضاء در جمعیت های جدید بسیار کاهش یابد. روش پیاده سازی این عملگر در زیر توضیح داده می شود.
این عملگر بر خلاف عملگر تبادل که به دو رشته نیاز داشت، به یک رشته نیاز دارد، پس از اینکه عملگر تبادل روی دو رشته اعمال شد و دو رشته جدید به دست آمد، عملگر جهش به این دو رشته به صورت مجزا اعمال می شود. روش اعمال به این صورت است که برای تک تک عناصر یک رشته، آزمون احتمال جهش صورت می‏گیرد. در صورتی که این آزمون با موفقیت انجام شود، مقدار آن وضعیت از یک به صفر یا از صفر به یک تغییر می‏کند و به اصطلاح جهش می‏کند. انجام آزمون احتمال نیز با استفاده از یک سکه نا همگن که با احتمال (Pcross) شیر و با احتمال (1- Pcross) خط می‏آید، صورت می‎گیرد و در صورتی که با پرتاب سکه شیر آمده باشد مقدار بیت مربوط جهش می‏کند.
همانطور که در بالا گفته شد بایستی آزمون احتمال برای تک تک وضعیت‎های یک رشته صورت گیرد. به عبارت دیگر برای هر جهش یک بار سکه ناهمگن رها می‏شود و با توجه به نتیجه، مقدار بیت جهش می‏یابد یا جهش نمی‏یابد.