خطوط E1 این امکان رو به سرویس دهنده میده که میزبان کانکشن های 56 کیلو باشه ٬ حالا اگر سرویس گیرنده امکان این رو نداره که با خطوط مناسب کانکشن خودش رو برقرار کنه مشکل سرویس دهنده نیست .
خیر . یک خط E1 در یک اتصال نقطه به نقطه میتونه 2 مگابیت منتقل کنه اما در یک شبکهء PSTN و آنالوگ ( مثل شبکهء تلفن شهری ) ارتباط مشتریان با ISP و خطوط E1 اونها نقطه به نقطه نیست ، بلکه فقط آخرین سوئیچ با E1 هندلر ISP ارتباط مستقیم داره ، نتیجتا" ارتباط پر سرعت کماکان مقدور نخواهد بود . خطوط آنالوگ سیستم تلفن شهری ما به سختی ممکنه بتونن تا 30 کیلو بیت رو منتقل کنن ، چه سرویس دهنده از یک خط E1 استفاده بکنه ، چه اینکار رو نکنه . اینجا مسئله توانائی خط E1 نیست . مسئله معماری سیستم تلفن شهری و عدم وجود بستر برای انتقال 56 کیلو بیت است .
اگر فقط بر مبنای حمایت مودم از 56 کیلو باشه ٬ کانکشن آنالوگ به آنالوگ هم میتونه 56 کیلو باشه ٬ پس این صحبت شما اصولا غلطه .
(:D) !
اگر تونستی برام تعریف کن ، این سیستم آنالوگ به آنالوگی که در مورد حرف زدی چیه و چه شکلیه ! :wink:
--
برای کسانی که مایل هستند فلسفهء مخابراتی این نکته رو بدونن : در یک سیستم انتقال آنالوگ چند عامل موثر هستند : توانائی تبادل مودمها - پهنای باند کابل - نویز محیط - مدل تبادیل دیجیتال به آنالوگ و استاندارد مورد استفاده . یک مودم 56 کیلوبیت آنالوگ ، میتونه در هر ثانیه 53 کیلوبیت تبادل اطلاعات کنه . به این 53 کیلوبیت میگن bit rate . پس همین اول داستان : چیزی بنام 56 کیلوبیت وجود خارجی نداره . خطوط مسی تلفن حدود 3 کیلو هرتز پهنای باند دارن . (
پهنای باند هم یه مفهوم مخابراتیه که این روزها خیلی استفاده میشه و اغلب توسط کسانی که اصولا" نمیفهمن چی هست . فقط یاد گرفتن ازش استفاده کنن ) یعنی امواجی با حداکثر فرکانس 3 کیلوهرتز میتونن در هر ثانیه از سطح مقطع فرضی کابل عبور کنن .
نویز خطوط تلفن آنالوگ عموما" بین 35 تا 40 دسیبل است . ( این عدد توی ایران در مواقعی تا 45 دسیبل هم محاسبه شده ) حالا برای اینکه با استفاده از این داده ها بشه توان تبادلی کل سیستم رو محاسبه کرد باید از قاعدهء شانن- هرتلی استفاده کرد :
- <span dir=ltr>توان تبادلی سیستم : (( bandwidth*(log2(1 + S/N
( SN همون نسبت سیگنال به نویز کابل و محیط انتقاله )</span>
با جاگذاری اعداد فوق الذکر تو فرمول دقیقا" به عدد 34881 میرسید . یعنی چیزی حدود 35 کیلو بیت . اما این 35 کیلوبیت هم حداکثر سرعت انتقال نیست چون هنوز میزان تصحیح خطا و تاثیر تبادل دیجیتال به آنالوگ رو محاسبه نکردیم . پروتکل PPP ( یا Point to Point Protocol ) از استاندارد معروف HDLC برای فرگمنتیشن کانال استفاده میکنه که در حالت ایده آل باعث میشه کارائی سیستم به 96 درصد عدد محاسبه شده برسه و چون هنوز هیچ مودم ایده آلی ساخته نشده ، ماها یاد گرفتیم از عدد 90 درصد استفاده کنیم و این محاسبه برای سالها جواب داده . نتیجتا" عدد
31 کیلوبیت رو میشه به عنوان "حداکثر" توانائی تبادل اطلاعات در نظر گرفت . هر چند به دلائلی که گفتم ، در بهترین حالت ، در یک ارتباط خیلی نزدیک و با فاصلهء کم ، ممکنه بتونی چیزی حدود 25 کیلوبیت توانائی تبادل داشته باشید . اینجا ایرانه ! :) مضاف بر این نکات ، اغلب مودمهای آنالوگ ارزان قیمت و غیر صنعتی ( مانند عموم مودمهائی که تو بازار وجود دارن ) حداکثر 36 کیلو بیت توانائی ارسال دارن . ( اصطلاحا" Full Duplex Speed نیستن ) که اگر محاسبات فوق رو برای یک سیستم "فقط-ارسال" انجام بدیم به چیزی حدود 15 کیلوبیت میرسیم . یعنی هر چند محاسبات نشون میده کل توانائی تبادلی سیستم حدود 30 کیلوبیت است ، اما از این 30 کیلو بیت فقط 15 کیلوبیت امکان ارسال وجود داره . یعنی نمیشه روی خط دایال آپ ، سرویسی "ارائه" کرد که در اون ارسال بیش از 15 کیلوبیت باشه . به عبارت ساده تر ، معنای تقریبا" سی کیلوبیت پهنای باند ( اصطلاحا" ) معادل وجود امکان ارسال 30 کیلوبیت یا دریافت 30 کیلوبیت نیست . مجموعا" سی کیلوبیت ! بصورت منطقی امکان ارسال بیشتر از این روی خطوط آنالوگ وجود نداره .
موفق باشید