با تشکر از اوبالیت عزیز
لازم به ذکره به چند نکته کوچیک اشاره کنم
البته من به اندازه دوستان تجربه و علم کافی ندارم ولی اون چیزی که به ذهنم میرسه رو میگم تا دوستان کمکم کنن:
چشم انداز پروژه می تونه به همراه خودش یه چیزی شبیه به WBS داشته باشه یعنی مراحل انجام کار توش مشخص بشه تا مدیر یا مدیران پروژه راه رفتن تارسیدن به هدف براشون واضح تر باشه. صرف مشخص کردن اهداف و ارائه ی حس مسئولیت پذیری نمی تونه کافی باشه . دلیلش هم واضحه . اگه راه مشخص نباشه هر مدیری به طبع فکر و درک خودش برنامه ریزی انجام پروژه رو پیاده می کنه و این قطعا پروژه رو با چالش جدی مواجه می کنه
تعیین خط و روش انجام کار (این چیزی برخلاف تعیین معماری سیستم است) کمک میکنه تا مدیران بعدی یا مدیران جدیدی که قراره به پروژه اضافه بشن بدونن قراره چی کار کنن و از چه راهی به هدف برسن.
بررسی منابع در کنار ریسک پذیری پروژه بسیار با اهمیته. منابع مالی ، انسانی ، زمانی و... می تونن رو پروژه تاثیرات زیادی بزارن. به عنوان مثال شما دارید برای یک وزارتخانه برنامه می نویسید .ممکن بر اثر یک تصمیم که در معادلات سیاسی گرفته میشه ساختار برنامه ریزی شما تحت تاثیر کمبود منابع زمانی قرار بگیره.یا مثلا یکی از افراد پروژه به هر دلیلی (فوت و...) دیگه نتونه با شما همکاری داشته باشه.
نکته دیکه سینک یا هماهنگ نبود اجزای انجام دهنده پروژه است برای خودش یک داستان طول دراز داره که قطعا مدیران پروژه باهاش برخورد داشتن ( مثلا سناریوی ناقص یا کسی که در منصب خودش انقدر قدرت پیدا کرده که به سادگی با تحرکاتش کل پروژه رو تحت تاثیر قرار میده).در نتیجه سیستم خوب مدیریت میشه که مستقل از اجزا باشه
به علاوه کج سلیقگی های مدیران ارشد مالی واداری خودش نیز مزیدی است بر دلایل شکست پروژه . معمولا مدیران همیشه در همه ی کارا دخالت می کنن (شاید می خوان بگن ما هم هستیم ).
.....