در خصوص سوال اولتون باید بگم که اندازه تیم و تقسیم کار بیشتر به سایز پروژه مربوط میشه نه نوع مدلسازی
اما اگه بخواهیم کارهای متفاوتی رو به یک تیم یا حتی یک نفر بدهیم اول نقیض بودن کارها(این مطلب حساس و کاملا تخصصیه) مطرحه و بعد از اون مطلب مهم دیگه تخصص و تجربه تیم که آیا تیم توانایی اون کار یا مجموعه کارها رو داره یا نه.
مدل آبشاری یک مدل ساده است که معمولا تو کتاب های مهندسی نرم افزار تو فصل اول برای راه انداختن دانشجو مطرح میشه.
از مزایای این مدلسازی دخالت نداشتن گام های سلوشن است که باعث شفاف بودن مراحل کار میشه و تا یک مرحله کاملا تموم نشه تیم سراغ مرحله بعد نمیره.
اما یک عیب این مدلسازی نداشتن چرخه است که باعث میشود که تیم پیاده سازی فقط یک نسخه رو با مالک پروژه تحویل بده که این مورد باعث میشه این مدلسازی در تکنولوژی امروزی به خصوص در ایران غیر کاربردی بشه
عیب دیگه اینکه در صورت بروز مشکل در هر مرحله تیم باید دوره رو از اول شروع کنه.
البته این توضیحات خیلی ساده است
در مورد گزینه دوم بگم که اگه تیم از عهده کاری که عهده دار شده در زمان مورد توافق بر نیاد شرکت باید علاوه بر تحویل پروژه غرامت نیز پرداخت کنه
پاسخ با نقل قول