سلام.
من استاد کسی نیستم، من همیشه "دانش جو" بودم، و همواره هم در همین سطح باقی خواهم موند. (دقت کنید که این شکسته نفسی نبود! شکسته نفسی، حقیرانه ترین نوع خود ستایی هستش!)
شما به من جسارت نکردید، اما حرفتون باعث شد (حداقل) یکی از عصبهای مغزم تحریک بشه و به تاپیکهایی اشاره کنم که تقریبا مطمئن بودم از اونها بی اطلاع هستید. من نویسنده کتابی رو که اسم بردید نمیشناسم، اما اگر میخواهید "بازنده" نباشید، باید هر کتابی رو بزبان اصلی خود نویسنده بخونید. ما تو انگلیسی واژه ای تحت عنوان Automagically داریم. خود این کلمه، (اگر زبانتون خوب باشه) داره داد میزنه معناش چیه. معنا کردن این واژه در فارسی، (به احتمال بسیار بسیار زیاد) غیر ممکنه! در صورتیکه خود واژه automagically داره میگه که این واژه بر اساس automatically درست شده، اما بطور "معجزه آسا" نشان از انجام "خودکار" فرایندی داره. البته عموما ناشرها اجازه استفاده از این کلمه (و بسیاری کلمات دیگر) رو در کتب نمیدن، چون اونها هم میدونن که پیدا کردن معادل برای این واژه در زبانهای دیگه، کار بسیار دشواریه.
این مساله در بسیاری از عبارات، افعال و ... در هر زبانی وجود داره. آیا ما میتونیم یکی از اشعار نظامی، حافظ یا سعدی رو اونطوری که شایسته هستش بزبان دیگه ای ترجمه کنیم؟ خیر. کسی که به اشعار فارسی علاقه داره، حتما ترجیح میده فارسی رو یاد بگیره، و بزبان فارسی، اشعار شاعران فوق رو بخونه. همینطور تو زبان فرانسوی و ... چندی پیش کتابی میخوندم که نویسنده اش فردی هندی بود، البته کتاب بزبان انگلیسی نوشته شده بود. این کتاب مضحک بود چون واژه ها و عبارات زبان انگلیسی، توان بیان ادبیات هندی رو نداشتن و منی که از هندوستان و فرهنگ اونها اطلاعی ندارم، کاملا حس میکردم که کلمات در بیان مطلب، کم آوردن... بنابراین، عاقلانه این هستش که کتاب آقای X رو که بزبان فارسی نوشته شده، کنار بذارید و خودتون رو به خوندن کتب بزبان اصلی پایبند کنید. اینطوری اولا کاملا متوجه مطلبی که در ذهن نویسنده بوده خواهید شد، ضمن اینکه مجبور نیستید مدت مدیدی انتظار بکشید تا فردی پیدا بشه، کتابی رو ترجمه کنه، تا شما بتونید کتاب مزبور رو بخونید. بنابراین در زمان هم پیش خواهید بود...
اما با این صحبت شما هم که فرمودید "کتب تا سطح مبتدی خوب گفتن" موافق نیستم. شما کتاب M.MacDonald رو بخونید تا ببینید توی کتابی که ایشون نوشتن، چقدر زیبا و مرحله به مرحله، ASP.NET رو از مقدمه شروع میکنه و به مباحث پیشرفته ختمش میکنه. اما پیشرفته داریم تا پیشرفته. برقراری ارتباط بین دو پروسه 16 و 32 بیتی و نوشتن adapter ای برای اینکار، نوشتن Filter برای استفاده در DirectShow و طراحی Component های MTA ی COM و COM+ از نظر من پیشرفته هستش. اونم تازه بستگی داره... از نظر آقای X، شاید ایجاد سایتی مثل سایت Y، یک کار پیشرفته محسوب بشه. این واژه ها همه نسبی هستن و هرگز نمیشه (و نباید) اینطور در مورد اونها قضاوت کرد.
شما از من میخواهید عناوین مطالبی رو که شما باید برای رسیدن به فلان مرحله باید از اونها مطلع باشید رو براتون نام ببرم. بعنوان نمونه نوشته اید Security...
ببینید. برای "خوب بودن" در هر کاری، باید پاتون رو تو کفش "اساتید متبحر در اون رشته" بذارید. وقتی با کفشهای اونها راه برید، مطمئنا مسیر رو به اشتباه طی نخواهید کرد. بعنوان مثال، هر چقدر M.MacDonald که در پاراگراف قبلی بهش اشاره کردم، بالا پایین بپره که "فلان کار ایمن نیست"، حرفش برای من اونقدر اهمیت نداره که صحبتهای (بعنوان مثال) M. Howard (مرد امنیتی مایکروسافت) و همینطور بگیرید برید جلو... آقای Howard زندگیش رو در راه "امنیت" صرف کرده، پس حتما منو بهتر راهنمایی میکنه تا MacDonald و M. Szpuszta.
وقتی میگید Data Access، اسم بزرگانی مثل Julie Lerman ،John Papa و البته Dino Esposito به ذهنم میاد. وقتی میگید XML، اسامی دیگه ای بذهنم میاد. jQuery، افراد دیگه ای بذهنم خطور میکنن... متوجه منظورم میشید؟ شما ابتدا باید این توانایی رو داشته باشید که بتونید براحتی در Context های متفاوت switch کنید. این مساله لازمه "خوب بودن" در این کار هستش. اینطوری، شما میتونید توازن بین تکنولوژیهایی که استفاده می کنید برقرار کنید و متوجه خواهید بود که از چی، کجا و کی باید استفاده کرد.
اما برای شروع، ابتدا باید بدونید HTML چیه. HTML در گذشته، به "هر چیزی که ظاهر زیبایی داشته باشه" اطلاق میشد، اما امروزه، اونو "داربستی" برای CSS میدونن. HTML ساختار داره، معنا داره، فقط یک مشت tag نیست... شما باید بدونید وقتی قراره توی Pane ای، آدرس فرد یا اطلاعاتی در مورد copyright نشون بدید، باید از address tag element استفاده کنید، نه اینکه یک span یا div بزنید و ... دونستن جزییاته که باعث تفاوتها میشه! بنابراین، شما ابتدا HTML رو یاد بگیرید.
متاسفانه بیشتر از این نمیتونم در حال حاضر توضیح بدم، اگر فرصت کنم بعدا براتون ادامه میدم. ببخشید اینقدر طولانی شد.
موفق باشید.