جذاب کردن محیط بازی

همان گونه که قبلا نیز ذکر شد، سرگرم کردن بازیکن هدف اصلی از ساخت یک بازی کامپیوتری است. در این راه، طراح برای هر چه جالب تر کردن بازی، می تواند از محیط بازی جهت دستیابی به اهدافی خاص استفاده کند. از جمله این اهداف می توان به موارد زیر اشاره کرد:

القای حس بازی

مهمترین استفاده از محیط بازی این است که به کاربر این حس را القا کنید که در فضای مورد نظر شما به سر می برد. توجه به جزییات در عین مد نظر قرار دادن توانایی های سیستم می تواند حس واقعی قدم زدن در جنگل، کوه پیمایی، دویدن در یک دشت وسیع و ... را به گونه ای مناسب و در راستای اهداف بازی به کاربر القا کند.

ایجاد تنش

یکی دیگر از موارد استفاده از محیط، به کار گیری آن جهت ایجاد تنش از طریق پنهان کردن حریفان و ... است. درخت های انبوه یک جنگل می توانند لشکر حریف را از دید کاربر پنهان کنند یا صعود از تپه ای که روبروی کاربر قرار دارد، می تواند منجر به رویارویی با دشمن یا دشمنانی شود که در آن سوی تپه کمین کرده اند.

ایجاد آرامش

نقطه مقابل حالت استفاده قبلی، این است که از محیط بازی برای ایجاد آرامش و رفع خستگی کاربر استفاده کنید. پس از یک نبرد طولانی، قدم زدن در یک بیشه کوچک و جمع آوری سلاح و تجهیزات و تجدید قوا به دور از استرس ناشی از رویارویی با حریف می تواند منجر به این شود که کاربر با کسب آرامش برای ادامه بازی آماده شود.

روایت داستان

در بسیاری از مواقع، محیط نیز می تواند در پیشبرد خط داستانی، کمک زیادی به طراح کند. ردپاهای روی برفريال نشانه های روی درختان، چیدمان معنی دار سنگ ها و ... همگی از انواع خلاقیت هایی هستند که به کمک آن ها می توانید داستان بازی خود را پیش ببرید.

استراتژی و محیط

در نبردها و جنگ هایی که در دنیای واقعی رخ می دهند، محیط نقش بسیار مهمی در پیشبرد اهداف نظامی طرفین دارد و می تواند به نفع یا ضرر هر یک از دو طرف وارد عمل شود. بازی های کامپیوتری نیز از این قانون مستثنی نیستند و امروزه نقش تاکتیک در بازی های کامپیوتری پر رنگ تر از هر زمان دیگری است. در بازی هایی چون Max Payne ،Medal Of Honor و Battlefield 1942 (علی رغم حادثه ای بودن آن ها) کاربر بدون تاکتیک و استراتژی و صرفا با به دست گرفتن اسلحه و شلیک بی وقفه به سمت حریفان، قادر به پیروزی در بازی نخواهد بود. طراحان بازی های کامپیوتری، محیط بازی را به عنوان یکی از پارامتر های تعیین کننده تاکتیک بازیکن در نظر گرفته و سپس نسبت به ساخت آن اقدام می کنند. از جمله نکان تاکتیکی محیط بازی های کامپیوتری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • برتری در ارتفاع: یکی از اصول اولیه تاکتیکی در نبردها این است که اگر ارتفاع محل استقرار شما نسبت به حریف بیشتر باشد، بر او تسلط بیشتری خواهید داشت. بازیکنی که ارتش خود را روی تپه ای که یک سوی آن مشرف به سپاه حریف است، مستقر کرده است، از تسلطی نسبی در تیراندازی و سازماندهی گروه خود برخوردار است.
  • دسترسی مشکل: اگر ارتش خود را در محلی مستقر کنید که دسترسی به آن چندان آسان نیست، دشمن برای مقابله با شما دچار مشکل خواهد شد. جنگلی انبوه، دره ای عمیق و ... از جمله این مناطق هستند. نقطه ضعف این تاکتیک این است که مجبور هستید گروه خود را در یک محدوده کوچک حفظ کنید و ضمن اینکه آزادی عمل خود را از دست می دهید، احتمال محاصره شما نیز افزایش می یابد.
  • برتری در دشت های هموار: استفاده تاکتیکی از محل های وسیع و هموار با توجه به وسعت آزادی عمل آن ها تعریف می شود. بهترین حالت به کار گیری این محیط در نبرد هایی است که وسایل نقلیه در آن نقش دارند، چرا که حالت دینامیک وسایل نقلیه مانند تانک ها، خودرو ها و ... با وسعت این محیط ها سازگاری کامل دارد.
  • محیط های بسته: یکی دیگر از تاکتیک هایی که معمولا همراه استراتژی "دسترسی مشکل" تعریف می شود، این است که گروه خود را در محلی مستقر کنید که ورودی آن اجازه استفاده از تمامی امکانات موجود را از دشمن بگیرد. وقتی گروه شما در یک غار مستقر هستند، دشمن نمی تواند کل ارتش خود را یک مرتبه به مصاف شما بفرستد. در نقطه مقابل، به این موضوع نیز توجه دشاته باشید که شاید شما هم نتوانید از تمام امکانات خود بهره بگیرید.

در پایان همواره به این موضوع توجه داشته باشید که بازیکن ها معمولا نقاط استراتژیک را سریعا پیدا کرده و از آن ها استفاده می کنند، پس سعی کنید همیشه یک قدم از آن ها جلو تر باشید و خلق محیطی با قابلیت های استراتژیک فراوان، او را نسبت به ادامه بازی ترغیب کنید.


طراحی بافت (Texture Design)

پس از طراحی اولیه محیط، اصلی ترین کار، ایجاد بافت های گوناگون و اختصاص دادن هر بافت به محیط مناسب است. بافت ها سطوحی هستند که با جنسی خاص روی اشیای سه بعدی محیط قرار می گیرند و جنس شیء را مشخص می کنند. رنگ، نحوه بازتابش نور، زبری و نرمی و ... همگی از خصوصیات بافت ها هستند. یک بافت می تواند بسیار ساده و فقط با یک رنگ تعریف شود یا مانند پوست انسان، طراحی فوق العاده مشکلی داشته باشد. در طراحی و استفاده از بافت ها به نکات زیر توجه داشته باشید:

  • از هر بافتی در محل مناسب استفاده کنید، رنگ سبز نمی تواند بافت مناسبی برای یک بیایان باشد.
  • اطمینان حاصل کنید که میان بافت هایی که در محیط چیده اید خلأ وجود ندارد و این بافت ها درست مانند کاشی های گوناگون، با نظم و ترتیب و بدون آن که درزی مابین آن ها باشد، چیده شده اند.
  • حتی الامکان زیاد از بافت های تیره استفاده نکنید. اشیای متحرک که معمولا خود ماهیتی تیره رنگ دارند، روی بافت های تیره گم می شوند. اگر بازیکن قادر به دیدن حریف خود نباشد، به سادگی از بازی دلسرد می شود. سعی کنید در صورت استفاده از بافت های تیره، مشکل فوق را با نورپردازی مناسب حل کنید.
  • بافت ها را تا حد امکان ساده طراحی کنید. محیط قرار است مکمل بازی باشد و نه اصل و بدنه آن. اعمال جزییات زیاد در بافت ها، بار زیادی از پردازنده می کشد و منجر به کندی روند اجرای بازی می شود.


راستی، کسانی که مبتدی هستند، می توانند Texture های مورد نظرشان را از سایت هایی همانند نمونه های زیر دریافت کنند:

CG Textures

Planit 3d

Spiral Graphics

و غیره...
اشیای داخل محیط

پس از طراحی محیط و اختصاص دادن بافت، نوبت به قرار دادن اشیا و ملزوماتی از قبیل گونه های گیاهی، سنگ ها، ساختمان ها، دیوار ها و ... در محیط می رسد. مانند گذشته، در این جا نیز پیش از جایگذاری هر چیزی در محیط، به سرعت اجرای بازی نیز بیندیشید. یکی از محدودیت های معمول موتور های بازی این است که نمی توانند اشیای فوق العاده متنوع و گوناگون را به سرعت مناسب پردازش کنند. از این رو اکثر آن ها از روش کپی برداری از اشیا در بازی استفاده می کنند. در این مرحله توجه به چند نکته الزامی است:

1- از قرار دادن چیزهایی که دقیقا شبیه هم هستند در کنار یکدیگر با زاویه دید کاملا یکسان خودداری کنید. اگر چند درخت که در کنار هم قرار دارند دقیقا شبیه هم باشند، محیط بازی مصنوعی به نظر خواهد رسید. البته این نکته در مورد اشیای ساخت دست انسان صدق نمی کند و به عنوان مثال شما می توانید بسته به طرح خود از ستون های کاملا یکسان و به تعداد دلخواه در کنار یکدیگر استفاده کنید.

2- اگر مجبور هستید که چند کپی از یک شیء را در کنار هم قرار دهید (مثلا قرار دادن درختان در کنار هم برای ایجاد جنگل)، این کار را توأم با تغییر زاویه شیء انجام دهید تا محیط بازی شکل طبیعی تری به خود بگیرد.

3- به هیچ عنوان گروهی از اشیا را عینا در جای دیگری از بازی کپی نکنید. با این کار همه جنگل ها، بیابان ها، صحرا ها و ... یکسان و شبیه نمونه های قبلی به نظر می آیند.

4- سعی کنید اشیای موجود در محیط بازی (به خصوص در صحنه های نبرد و درگیری) چندان دید کاربر را معطوف به خود نکنند.

5- از اشیا به عنوان نشانه هایی کمک بگیرید تا بازیکن بتواند در مواقع لزوم، موقعیت خود را تشخیص دهد و در بازی سردرگم نشود.