یککم بیشتر و قدرتمند تر باشیم

[sunn789]

سلام
میخوام یک گله کنم اینکه ایا به امار سیلور لایت و یا WPF سر زدید چرا این امار اینقدر پایینه و چرا در تبلیغات و کلاسهای اموزشی که در بالای وب سایت تبلیغ میشه ما هنوز درگیر تکنولوژی های قدیم هستیم البته نه اینکه ائنها رو فراموش کنیم چون همون تکنو لوژی ها هم در حال پیشرفت هستن و لی زمانی که هندی ها بر این ادعا هستن که قدرتمند ترین برنامه نویسان دنیا هستم و به تازگی تمامی شرکتهای بزرگ برنامه نویسی یا چندین کارمند هندی دارن و یا یک نمایندگی در هند و ما ایرانی ها که الحمدالله قدرتمند چرا سراغ این تکنو لوژی های جدید نرفتیم ، چرا مسئول ISP یک شهر رسماً و با قدرت اعلام میکنه که من انتی سون هستم و حاضر نیست از ویندوز جدید ماکروسافت استفاده کنه و چرا میزبانهای هاست ما اعلام میکنند برنامه نویسان ما اطلاعی از silverlight نداره و هاستهای ما هنوز همون .net 3.5 v, ساپرت میکنند و .......
حالا این سایت و بزرگان که تنها وب سایت خوب و مرجع برنامه نویسی است با کمک هم یه کاری نکنند تا دیگران هم بدونن میتونیم جهش داشته باشیم بدون ترس
وقت بر شما خوش

[eshpilen]

البته اینا فناوریهای جالبی هستن و من خودم الان پس از ماهها مطالعهء رفرنس دات نت به بخش WPF رسیدم.
اما کاش اینقدر که دنبال میکروسافت و پلتفرم انحصاریش بودیم یه کمی هم بیشتر به نرم افزار آزاد و بازمتن بها میدادیم.
من از بعضی از همین بقول شما بزرگان برنامه نویسیمون شنیدم که مثلا میگن احساس نیازی به یادگیری و استفاده از لینوکس ندارن و به همین خاطر هیچوقت دنبالش نرفتن و قصد هم ندارن این کار رو بکنن.
درحالیکه کار و بارمون شده استفاده از نرم افزارهای انحصاری کرک شدهء یک شرکت تجاری. ویندوز کرک شده، ویژوال استودیو کرک شده، و کلی نرم افزارهای کرک شده و انحصاری دیگه.
روح و پتانسیل هایی که در دنیای نرم افزار آزاد و بازمتن هست رو نمیشه در دنیای نرم افزارهای انحصاری پیدا کرد.
و اگر ما دنبال یادگیری واقعی عمیق و کامل و قدرت و استقلال واقعی هستیم بهتره همیشه چشمی هم به دنیای نرم افزار آزاد و بازمتن داشته باشیم و ازشون حمایت کنیم. دنیایی که روح و مدافع اساسی آزادی علم، و انسانیت و تعالی، و نگرشی انقلابی و تحولی استثنایی در تاریخ بشریت هست.
اصولا بقول شما ما خیلی محدود بنظر میایم.
بهتره دید و همت خودمون رو از ابعاد و دیدهای دیگری هم گسترش بیشتری بدیم.
طوری حرف میزنیم انگار میکروسافت تمام دنیای این علم و فناوری هست و انتخابی جز اون نیست و اونه که باید ما رو رهبری کنه.
فراموش نکنیم که میکروسافت یک شرکت تجاری انحصاری هست و ضمنا اصلا اینطوری هم نیست که واقعا انتخابی جز اون نباشه. تاریخ و دنیای این علم و فناوری خیلی گسترده تر و غنی تر از این حرفهاست که میکروسافت رو الگو و منبع یگانهء خودمون قرار بدیم.
نرم افزارهای انحصاری به ما آزادی نمیدن. اونها تحت مالکیت ما نیستن. حتی درصورتیکه کپی رایت رو رعایت کنیم و خروار خروار پول هم توی جیب میکروسافت بریزیم بازهم مالک نیستیم، تنها مستاجر هستیم. نمیتونیم یاد بگیریم، حق نداریم مهندسی معکوس کنیم، حق نداریم چیزی رو تغییر بدیم، حق نداریم تکثیر کنیم. اصولا هیچ حقی نداریم جز استفاده در چهارچوب محدودی که تعیین شده. و در نهایت هم با محدودیت های قانونی و فنی این نرم افزارها، در برابر سیاستهای تجاری و غیرتجاری یک شرکت انحصاری آمریکایی بی دفاع هستیم. اگر بخواد ما رو تحریم کنه، اگر بخواد سرنوشت این فناوری رو مطابق سیاست های تجاری خودش یا حتی سیاست حکومت و ایدئولوژی خاصی تعیین کنه، اگر بخواد جیب ما رو بیشتر خالی کنه و مثلا محدودیت های فنی و زمانی بیشتری بذاره یا محصولاتش رو گران تر کنه، اگر بخواد از طریق نرم افزارهاش جاسوسی کنه، اگر بخواد... همهء اینا با نرم افزارهای انحصاری هم از لحاظ قانونی و سیاسی و هم از لحاظ فنی خیلی بیشتر ممکن هستن تا دنیای نرم افزارهای آزاد و بازمتن.
بنابراین بنظر بنده ما باید سعی کنیم خیلی از این حرفا قویتر و آزاده تر باشیم و به ماوراء این حیطهء محدود و فقیر فکر کنیم و تفکر ما اینقدر بسته و ذلیل نباشه.
امروز فرصت این کار هست و زیاد هم هست، اما در آینده معلوم نیست، شاید بدون اقدام و دفاع ما از آزادی و پیشرفت و استقلال علمی و انسانیت خودمون و دنیا، جهان آینده فرصتهای کمتری داشته باشه. بقول معروف میگن کار امروز را به فردا نیانداز.


توجه کنید که صحبتهای من برخلاف نظر شما نیستن، من میگم ما باید این همت و قدرت و تفکر رو از اینهم خیلی بیشتر گسترش بدیم و از ابعاد و زاویه های مهم دیگری هم که مطرح هستن بهشون نگاه و اقدام کنیم. الان همه یجوری صحبت و رفتار میکنن، یعنی در این مملکت، که انگار جز میکروسافت و ویندوز و نرم افزارهای انحصاری دیگه چیزی نیست و از هر طرف بری اول و آخر دنیا به یه دیوار بتونی بنام محدودهء دنیای میکروسافت ختم میشه.
این دیوارها درواقع محدودیت تفکر و قدرت ارادهء ما هستن. این بزدلی. این ذلت. این تنگ نظری. این خودخواهی ها. اینها هستن که وجود ما رو محدود میکنن.
میشه طوری دیگری هم نگریست و زندگی کرد. کاری که خیلی ها کم و بیش کردن و نشون دادن فقط خیال غیرعملی نیست و انسان میتونه طور دیگر هم زندگی کنه و خوشحال باشه. در دنیایی از آزادی، همکاری، و انسانیت و شعور و نبوغ. بدون نیاز به شرکت های تجاری انحصارگر و فرهنگ مبتذل نگرش انسان و جهان به شکل یک بازار و ابزار منافع مادی صرف.
ارزشهای انسانی والاتر از این حرفهاست.
روح دانشمندان واقعی بزرگتر و آزادتر از این حرفهاست.
و جهان غنی تر است و امکان آزادی و گزینه های دیگری نیز وجود دارد.
ما باید به سوی روح واقعی انسانیت و تعالی واقعی چه در تفکر مادی و چه در زمینهء اخلاقیات پیش برویم.
سرمایه داری تنها یک نظام مادی محدود است که بخش کوچکی از همه چیز و امکانهای مختلف را دربر میگیرد.
تجارت تمام زندگی نیست.
پول همه چیز و تنها راه بقا یافتن هرچیزی نیست.
ما برده و ناتوان دربرابر شرکتهای بزرگ تجاری نیستیم.
حداقل باید سعی کنیم اینطور نباشد.
از حرکتهای انقلابی موفق الگو بگیریم و حمایت و حرکت کنیم.
پیش بسوی آزادی!

[JaguarXF]

زمانی که هندی ها بر این ادعا هستن که قدرتمند ترین برنامه نویسان دنیا هستم و به تازگی تمامی شرکتهای بزرگ برنامه نویسی یا چندین کارمند هندی دارن و یا یک نمایندگی در هند هندیها از کودن ترین برنامه نویسان جهان هستند. باهاشون کار کردم و میکنم و میدونم!
اینکه میبینی شرکتها برنامه نویس هندی استخدام میکنند ؛لزوما؛ به خاطر نبوغشون نیست. طبق قوانین حقوق شهروندی در آمریکا هر شرکتی مجبوره که یک درصد مشخصی از کارمندانش رو اقلیت های قومی اون کشور تشکیل بدهند. قانونه. البته در کشورهای خاورمیانه ای هم سراغ دارم که حقوق شهروندی که به اقلیت هاشون میدهند این هست که قانون میگذارند که در ادارات دولتی استخدامشون نکنند . حق تحصیل رو ازشون میگیرند قبرستان شون رو خراب میکنند. خانه هاشون رو هم آتش میزنند. اسم کشورش رو الان حضور ذهن ندارم!
اینکه شرکتهای هندی هم میبینی که پروژه میگیرند برای این هست که ارزون قیمت تر انجام میدهند کار رو و ثانیا شرکت آمریکایی به این وسیله راههای بهتری برای کمتر مالیات پرداخت کردن داره.