به نظر من اینترفیس ها رو میشه به برگه کلید در تصحیح پاسخ نامه های چهار گزینه ای تشبیه کرد. همون هایی که مصحح میزاره رو پاسخ نامه و تند تند جواب های درست رو علامته میزنه!
ما گاهی اشیائی داریم که از یه جنبه های شبیه هم اند ولی ذات اونها باهم فرق داره. میخوایم جدای این تفاوت ها از این شباهت استفاده کنیم بدون اینکه درگیر نوع و ساختار متفاوت این اشیا بیشم. به زبان ساده تر می خوایم برگه کلید رو روی شیء بزاریم و فقط اون چیزهایی رو که نیاز داریم ببینیم. برای این کار یه اینترفیس می نویسم و اون کلاسهایی رو که میخوایم این خصوصیت ها رو داشته باشند وارث قرار میدیم. در این شرایط این کلاس ها مجبور خواهند بود مفاد اینترفیس ما رو پیاده کنند. و ما میتونیم در یک مثلا متدی از این اینترفیس استفاده کنیم بدون اینکه برامون مهم باشه که شیء حاضر یک فرمه یا یک کلاسی که جدیدا نوشته شده و یا غیره. البته دلیل وجود و موارد استفاده اینترفیس ها بسیار بسیار بیشتر از اینه که دوستان و اساتید بحث رو بسط خواهند داد انشاءالله.