سلام سلام سلام
با این سوال ، جواب به جایی نمی رسی چون خودت باید فکر کنی ، نگران زمان نباش ، پست ها رو خوب دقت کن و راه بیفت
من هنوز هم متوجه نشدم که شما دقیقاً کدوم سوال رو به جواب رسیدین (قرار شد روشن بگین، نه تفره برین)
قبول دارید که اگر از همه ی چیز هایی که می دونیم نتیجه گیری کنیم هیچ وقت به چیزی که نمی دونیم نمی رسیم؟!
آره، درسته.
پس باید از تخیلات و توهمات اتفاقی در بحث نترسید ولی برای ادامه ی بحث اون توهمات رو به طور منطقی بررسی کرد!
ما اتفاقاً یه استاد شتر مرغی داشتیم که می گفت: هیچ وقت تخیل وارد علم نکنید. بعداً پشیمون می شین. بعد می گفت که خودشم قبلاً همین کارو کرده و پشیمون شده (گفتم که استاده شتر مرغی بود)
دانشمندان نوابغ (که همتون میشناسین) فقط جزء دانشمندانی بودن که از تخیل و همون توهمات هراسی نداشتن.
و همین تخیل است که باعث جهش علم می شود.
تا وقتی که این توهمات و تخیلات نباشند که اگر هم علم پیشرفت کند (که بعید است) پیشرفتش لاک پشت واره.
------------
راستی از خوندن فلسفه هم فکر نمی کنم که بجای برسیم که همه بتونن قبول کنن (یعنی به یه جواب منطقی) به فرض این که فلسفه هم خواستی بخونی از کجا می خوای بفهمی که حرف کدوم درسته؟
هر کدوم فقط چیزهایی رو که فکر و حس می کردن می گفتن.
--------------
در ضمن من هنوز هم سر حرفم هستم که هوش مصنوعی فقط با متکی بودن به ریاضیات و اعداد نمی تونه یه چیزی بیشتر از انسان (یا حتی برابر با انسان) را بسازد.
یه چیزه دیگه ای هست به نام علوم ماورا. (متافیزیک)
که فکر کنم تقریباً توش اعداد معنایی نداشته باشن.
یه روز یه فیلسوفی (که اسمش رو یادم نمی یاد) می گفت که من نمی تونم اعداد و ریاضیات رو درک کنم.
--------------------
احساسات انسان رو باید دسته بندی کرد.
یه سریشو می شه فرموله کرد.
مثل حواس 5 گانه.
و یه چند تا حس دیگه.
ولی یه سریشو نمی شه (نه اینکه تا حالا نشده باشه، کلاً با اعداد و ریاضیات نمی شه).
انسان یه سری احساسات داره که می تونه با اون بودن یا نبودن چیزی رو نقض کنه. این رو ریاضیات از پسش بر نمی یاد.
------------------
دیگه همین.

تشکر.