ببین من فکر میکنم که فعلآ نباید بحث استفاده از توابع API مربوط به OS رو به میان میاوردی. ما باید یک ساختاری درست کنیم که برنامه نویس بتونه
با ورودی خروجی (که شامل فایل هم میشه) کار کنه و لزومی نداره که کاربر در برنامه از توابع os استفاده کنه. به نظر من بهترین کار اینه که ما
مثل سی تعریف توابع یا حتی فقط مشخصات توابع ورودی خروجی رو در یک فایل سرایند یا کتابخانه ذخیره کنیم و کاربر بتونه با به کار بردن این فایل
از توابع ورودی خروجی استفاده کنه و این که در نهایت اجرای دستورات ورودی خروجی به چه شکل باشه بستگی به کامپایلر ما و کد ماشینی که در عقب بندی تولید میشه داره
و لزومی نداره کاربر از اون مطلع باشه.