در ضمن به نظر من بهتر بود اول یه زبان پایه رو با دستورات اصلی بنا میزاشتیم و اگر تونستیم اون رو به اتمام برسونیم
یعنی تحلیلگر نحوی و معنایی و دیگر مراحل کامپایلر رو که میتونه خیلی دشوار باشه رو پیاده کنیم, اونوقت میتونستیم به فکر
توسعه زبان باشیم (تعریف نوع , استفاده از API , سرایند, کتابخانه,شی گرایی , برنامه نویسی گرافیکی ووووو......). چون اکثر زبانها هم یک چنین مسیری رو طی کردند.