چند نکته در مورد کدهای پست 8:
1- از کنترل WebView2 فقط برای خوندن سورس سایت استفاده شده و parse به عهده mshtml هست.
2- میشد از webclient یا httpwebrequest و ... هم برای خوندن سورس استفاده کرد،
ولی بعضی سایتها (مثل خود مایکروسافت) حتی با تغییر user agent هم میتونن اون رو از یک مرورگر واقعی تشخیص بدن!
و این که هدف آشنایی با WebView2 هم بود.
3- برخلاف کنترل قدیمی Web Browser ، در WebView2 دسترسی مستقیم به dom document نداریم؛
بنابراین مجبور شدیم که با متد ExecuteScriptAsync ، متن html رو بگیریم و از روی اون یک htmldocument بسازیم و ادامه داستان.
در پست های بعدی روش دیگه ای رو آموزش میدم.
4- برای دانلود هم از My.Computer.Network.DownloadFile استفاده شده که کدنویسی رو ساده و کوتاه میکنه.
پاسخ با نقل قول