اگه برگردیم به اون دوران (اواخر دهۀ 90) ، زبان های مطرح در بازار ، VB6 ، VC++‎ و دلفی و جاوا بودن
جاوا می تونست روی چندین پلتفرم اجرا بشه و سینتکسی مشابه سی داشت (که لااقل برای برنامه نویسانی با بک گراند سی خیلی راحت بود) در ضمن جاوا داشت بازار برنامه نوسی web based و server based رو از آن خودش می کرد.
وی بی از دید خیلی ها kindergarten language بود (خیلی از برنامه نویسای به قول خودشون real programmer ، اصلا وی بی رو قبول نداشتن به عنوان زبان.) مثل جاوا web programming رو پشتیبانی نمی کرد ، مثل سی پلاس پلاس قوی نبوده و به صورت مستقیم به API سیستم عامل دسترسی نداشت. (با این که فقط برای یک OS ایجاد شده بود) همواره از activex ها و dll هایی که برنامه نویسای وی سی ایجاد می کردن ، استفاده می کرد. در کل جایگاه خوبی میان برنامه نویسای حرفه ای نداشت. از پرفورمنسش هم خیلی شکایت می کردن.
)توجه: جملات بالا به معنای بد بودن وی بی نیست. وی بی یک RAD بود ، نه یک ابزار system development)
از طرفی وی سی سخت بود. سینتکس زبان C++‎ ، نحوۀ کد نویسی برای ویندوز (ATL ، MFC ، COM و ...) برای خیلی از برنامه نویسای متوسط خیلی پیچیده بود
می مونه دلفی از بورلند: تیمی فوق العاده (Hejlsberg ، Torphe ، Jdazewski و ..) روش کار می کردن. پرفورمنسش مثل وی سی خوب بود. دسترسی به چیزایی داشت که خیلی زبان ها نداشتن (پوینتر ، پراپرتی ، ایونت ، ...)
با وجود این ها ، خیلی محیط خوبی برای RAD و ایجاد GUI داشت (یعنی مخلوطی از سادگی وی بی و قدرت سی پلاس پلاس)
مایکروسافت بازار بزرگ رو می خواست (برنامه نویسای متوسط ، web programming و ...)
در واقع می خواست ویژگی های وی بی (سادگی و مورد علاقۀ تازه کار ها بودن) ، وی سی (سرعت و قدرت بالا) ، دلفی (زیبایی در زبان ، ویژگی های first class ای که خیلی زبان ها نداشتن) و جاوا (وب) رو یک جا داشته باشه.
تصمیم بزرگ ، بیرون کشیدن مغز ها و یک جا جمع کردنشون بود. که از آندرس (بورلند) شروع شد.
به نظر من هدف اصلی مسلما پول بوده (هرچه برنامه نویسان و کاربران بیشتر باشن ، پول بیشتر و همراهش قدرت بیشتری از آن مایکروسافت خواهد بود)
خب ، باید بگم این ویژگی language-neutral بودن دات نت خیلی باعث موفقیتش شده و نمیشه به صورت عددی یا درصدی گفت که چقدر ، ولی مسلما مایکروسافت خیلی موفق بوده در ارائۀ یک محیط کامل و یکپارچه برای برنامه نویسی وب ، ویندوز ، pocket pc ها و ...
(از بزرگ ترین فاکتور های موفقیت یک پلتفرم یا زبان ، library های اونه. چرا Perl موفق بود ، ولی LISP نه ؟ چون کتابخانه های بزرگتر و کاملتری داشت.)