من به شخصه حرف هاي شهرام را قبول دارم.

هرکسي توي زمينه شغلي خودش مي خواهد يک شبه پولدار شود و توي پر قو زندگي کند.

مثلاً اوني هم که توي بازار بورس سرمايه گذاري ميکنه ، دوست داره يک شبه قيمت سهامش 100 برابر بشه ، اوني که تو کاره زمينه و خانه است هم دوست داره يک شبه قيمت زمين و مسکن سر به فلک بکشه (البته تا حدودي اين گروه موفق بودند !!)

ايران يک کشور در حال توسعه است (اين را نگويند چه بگويند!!) ، در چنين کشوري از هيچ چيز نمي توان توقع داشت. چرا اين حرف را ميزنم ؟ من يک فرد وطن فروش نيستم (اگر بودم تا الان فرخته بودم رفته بودم!!) ولي از شرايط هم راضي نيستم.

مثال :
حقوق يک برنامه نويس در کشورهاي مختلف دنيا (طبق آمار دقيق سايت هاي مرتبط به اين کار)
تمامي حقوق هاي زير مربوط به برنامه نويسي با 3 سال سابقه کار مفيد تمام وقت است.
هشدار جدی: اگر ناراحتي قلبي داريد و يا ناراحتي اعصاب داريد و يا هر ناراحتي که هيجان براي شما خوب نيست ، لطفاً ادامه پست را نخوانيد !!

يک برنامه نويس آمريکايي : درآمد ماهيانه حدوداً 6000 دلار آمريکا === 6 ميليون تومان
يک برنامه نويس انگليسي: درآمد ماهيانه حدوداً 4000 پوند انگليس === 6.5 ميليون تومان
يک برنامه نويس استراليايي : درآمد ماهيانه حدوداً 7000 دلار استراليا === 7 ميليون تومان
يک برنامه نويس ايرانی : درآمد ماهيانه حدوداً 200 هزار تومان !!!

همان طور که مي بينيد ، تفاوت چنداني بين ما که در حال توسعه هستيم و کشور هاي توسعه يافته وجود ندارد !!!

مهم اينه که ما داريم انرژي هسته اي توليد مي کنيم ......

به قول معروف : آدم خيلي چيزها را نداند ، بهتر است !!!

ولي بازهم ناشکري نکنيد. آنهايي که مي توانند بروند خارج از کشور ، خوب پاشن برن . اونهايي هم که نمي خواهند بروند (عشق به وطن و از اينجور حرفها ...) يا نمي توانند بروند ، خوب همينه ديگه ، کاريش نميشه کرد !!

ولي جداً ، خدا وکيلي ناشکري نکنيد. خيلي از دوستان گفتند من هم مي گويم ، هنوز هم براي برنامه نويس خوب (خوب واقعي !!) سر و دست مي شکنند.

من کسي رو مي شناسم که توي قم دارد کار برنامه نويسي مي کند ، رزومه اش را براي چند شرکت ارسال کرده ، الان با حقوق 1.800.000 تومان ، هر روز بهش زنگ مي زنند که بيايد تهران ، قبول نمي کند ، مي گويد بيشتر مي خواهم. تازه هيچ مدرک فني يا مهندسي هم ندارد.

پس اگر واقعاً اطلاعات داريد ، اگر واقعاً علم داريد ، خودتان را به شرکت ها معرفي کنيد.

توي سايت هاي کاريابي (اسم سايت خاصي را نمي آورم) خيلي دنبال برنامه نويس مي گردند.

بابا يکمي قانع باشيد ، کم کم پله هاي ترقي را طي کنيد. علم و اطلاعات خالي والله کافي نيست. بايد تجربه داشته باشيد. بايد کار کرده باشيد. بايد خاک صحنه خورده باشيد.
شرکتي که قراره به شما ميليوني حقوق بده ، بايد مطمئن باشه که مي توانيد از پسش بر بياييد. پس بايد نمونه کارهاي خوبي داشته باشيد. قراره روي شما سرمايه گذاري بشه.

شرکتي که قراره به شما ماهي 2 ميليون تومان حقوق بده ، مطمئناً مي خواهد از طريق شما ماهي 20 ميليون تومان در آمد داشته باشه (کسي عاشق چشم و ابروي شما نيست !!)



شايد يه نفر يه جايي يک شبه بشه ميلياردر ولي به خدا فقط يک نفره توي کل دنياست !!

حضرت علي (ع) مي فرمايد: خودتان را با ديگران مقايسه نکنيد ، خودتان را با خودتان مقايسه کنيد. (ببخشيد اگر کمي تحريف شد ، عبارت عيني آن را يادم نمي آيد ، ولي منظور همين بوده)

اولين اشتباهي که آدم را به خاک سياه مي نشاند مقايسه خود با ديگران است.
والله هر کسي شرايط خاص خودش را دارد.
يک نفر زبان انگليسي قوي دارد ، راه 100 شبه را يک شبه مي رود (کتابهاي رفرنس انگليسي مي خواند) ولي شما که انگليسي بلد نيستي بايد 100 شبه بري ، چون بايد پدرت در بياد تا راه حل مورد نظر را به فارسي پيدا کني.
ولي اون بنده خدا هم که شب نخوابيده ، صبح بيدار بشه انگليسي فول باشه ، اون هم کلي سر خودش زحمت کشيده.

من هميشه با شاگردهايم مي گويم : مهم نيست که چيکاره باشي ، مهم اينه که توي کارت بهترين باشي.

من بنايي را مي شناسم که براي کار بنايي ساختمان 6 ماه يکبار وقت مي دهد (دست دکترها را از پشت بسته !!) ، چرا ؟ چون توي کارش بهترينه ...

به خدا اگر اينجوي فکر کني و عمل کني ، همه چيز حل مي شه.

ديگه خيلي پر حرفي کردم ، بحث جالبي شروع شده ، اميدوارم جالب هم تموم بشه (شايد هم هيچوقت تموم نشه)

اميدوارم که همه دوستان در تمامي مراحل زندگي موفق و مويد و از زندگي راضي باشند.

الهي آمين