جالبه!.

معمولا آدم ها با کتابهاشون زندن. و الا هر کسی با هر اندازه معروفیت بالاخره یه روزی از سر زبون ها می افته و دیگه کسی ازش یاد نمی کنه. اما اگه یه کتاب با ارزش از خودت به جا گذاشته باشی هیچ وقت نمی میری.
مثلا الآن همین مولانای خودمون با این که پونصد ششصد سال می گذره که دیگه نیست اما هنوز هر روز مردم شعرهاش رو می گن و یادی ازش می کنن.

خوبه. به نظر من اگه قراره یه کتاب بنویسین یه کتاب با ارزش بنویس. یه کتابی که با بقیه فرق داشته باشه.یه کتاب موندگار. مثل خیلی های دیگه نباشه که طرف خواب می بینه که یه کتاب بنویسه و می نویسه آخرش هم تنها یه دونه فروش می ره و همونیه که خودش برای خودش نگه داشته. حتی ارزش ورق زدن هم نداره.

امیدوارم موفق باشین.