من قبلا هم گفتم که وقتی یک پروژه بزرگ قراره نوشته بشه و چند برنامه نویس روش کار کنند ، لینک کردن و بهینه کردن همه این کامپوننت ها یا زیر پروژه ها با هم شاید اینقدر کار سحت و پیچیده ای بشه که از عهده بشر برنیاد! اینجاست که ماشین مجازی میتونه خودنمایی کنه و کاری رو انجام بده که از عهده انسان خارجه!

مثال خیلی ساده اش این میشه که تا حالا فکر کردین چرا هواپیماها رو با بال ثابت میسازند و هواپیما مثل پرنده بال نمیزنه؟!! یا اینکه چرا هرچقدر سایز و وزن یک پرنده بزرگتر میشه تعداد بال زدن هاش کمتر میشه ؟ جوابش خیلی ساده است ، چون بال متحرک به درد سیستم های سبک وزن میخوره ، هرچند خیلی قدرت و قابلیات بیشتری به پرنده میده (قدرت مانور یک مگس رو در مقابل یک عقاب در نظر بگیرید!) اما وقتی وزن سیستم از یک حدی رفت بالاتر دیگه به هیچ وجه به صرفه نیست !

در مورد برنامه های خیلی بزرگ هم به نظر من همین امر صادقه و انسان به تنهایی نمیتونه کل برنامه رو مدیریت کنه!!!

ضمنا به قول دوستمون اکثر قریب به اتفاق اون برنامه های معروف عمرشون بیشتر از C#‎ هستش و ما باید در این دهه و دهه های آینده منتظر برنامه هایی که با C#‎ نوشته میشند باشیم نه برنامه هایی که با زبان و معماری 40 سال پیش نوشته شدند!