جلوگیری از ثبت مقدار تکراری در database

[رامین مرادی]

شما هم گویا نظر بنده رو متوجه نشدید. من میگم برنامه که قراره هر دفعه یک میلیون رکورد رو با هم لود اساسا از نظر طراحی مشکل داره. کدوم کاربریه که بخواد اینهمه رکورد رو یکجا بررسی کنه؟
شما میگید برای مثال نباید کد ملی تکراری ثبت بشه. سوال من اینه. آیا شما به جای یک دستور Select ساده با چندتا شرط هر بار میای و همه داده رو از بانک داده میخونید و بعد با هم مقایسه میکنید؟
در مورد لایه تجاری میشه لطف کنید و بگید قراره این لایه کجای پروژه قرار بگیره؟ به نظر شما توی دیتابیس جای خوبیه برای این لایه؟ پس زبان های برنامه نویسی به چه درد میخورن؟ اگه صرفا قراره در حد ایجاد UI ازشون استفاده کرد که از همون HTML استفاده میکردن.
علاوه بر این اگه همون 500 کاربر شدن 5000 کاربر میدونید چه بار محاسباتی زیادی رو دارید به دوش سرور میذارید؟
در ضمن همون اندازه که امکان لو رفتن سورس برنامه هست امکان لو رفتن دیتابیس هم هست. این بستگی به محیط کار و امنیت محیطی که کار میکنید داره.
برخلاف نظر شما من میگم شما به عنوان یک برنامه نویس باید و باید نگران performance بانک داده و برنامه ای که مینویسه باشه. چون دیتابیس مهمترین منبع اشتراکی بین همه کاربران هست. درسته که بانک داده مدیر برای خودش داره ولی شما به عنوان برنامه نویس قراره پول چی رو بگیرید؟ کد نویسی برای یک بچه 10 ساله هم اینجور که شما میگید کار راحتیه. 4 تا متغییر و 2 تا حلقه و 5 تا متد ایجاد کردن کار سختی نیست.

دوتا حالت هست یا من متوجه نمیشم یا شما.(قصد بر بی احترامی نیست)

طبق فرمایش شما و برداشتی که من کردم (

پس از دوستانی که علاقه شدیدی به پردازش ها سمت دیتابیس دارن باید بخوام این دیدگاهشون رو عوض کنن

) شما میگید پردازش رو بیارید سمت برنامه، خب وقتی پردازش رو میاریم سمت برنامه پس تو کوئری هم نباید از where استفاده کرد. اگه استفاده کنید در نتیجه شما به همون گونی(دیتابیس) میگید بیا و کوئری من رو پردازش کن. اگه سمت برنامه باشه باید دیتا ها رو اورد تو برنامه و با دیتاتیبل یا هرچی توشون سرچ انجام داد.
در مورد لایه ها من سه لایه رو مد نظر قرار دادم. لایه یو آی، لایه بیزینس و لایه دیتا. من شاگرد هستم و در حال یادگیری پس یه مقاله کوتاه رو معرفی میکنم بهتره یه مطالعه روش داشته باشید چون خودم خوندم گفتم به بقیه دوستان هم معرفی کنم. https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85...A7%DB%8C%D9%87

ما منطق سه لایه رو انتخاب میکنیم تا وابستگیمون کمتر بشه. اگه کارفرما گفت من یه نسخه وب میخوام دیگه فقط لایه یو آی رو دوباره میسازیم.

علاوه بر این اگه همون 500 کاربر شدن 5000 کاربر میدونید چه بار محاسباتی زیادی رو دارید به دوش سرور میذارید؟

این پردازش ها برای پایگاه های داده عدد قابل توجهی نیست (البته اگر به چشم گونی نگاهشون نکنیم)

در ضمن همون اندازه که امکان لو رفتن سورس برنامه هست امکان لو رفتن دیتابیس هم هست. این بستگی به محیط کار و امنیت محیطی که کار میکنید داره.

بله همه چیز امکان داره. من بحث نفوذ به سروریا کلاینت رو مطرح نکردم. فقط شنود اطلاعات رو گفتم که تو شبکه داره تبادل میشه.

برخلاف نظر شما من میگم شما به عنوان یک برنامه نویس باید و باید نگران performance بانک داده و برنامه ای که مینویسه باشه. چون دیتابیس مهمترین منبع اشتراکی بین همه کاربران هست.

بله پرفورمنس کوئری هایی که مینویسیم دست خود برنامه نویسه. بایدم برا بهینه بودنش تلاش کنه. در ضمن اگه قرار باشه پردازشی سمت سرور نباشه پس زیاد هم رو پرفورمنسش تاثیری نداره. یه سلکت سادس.

درسته که بانک داده مدیر برای خودش داره ولی شما به عنوان برنامه نویس قراره پول چی رو بگیرید؟

برنامه نویس در قبال زحمتی که کشیده پولش رو دریافت میکنه .
و مدیر دیتابیس در قبال نگهداری از سرور دیتابیس و پایداریش حقوق میگیره.


آخرش اینو میتونم بگم که به نظر شما هدف از کار روی این دیتابیس های غول پیکری که ازشون تو جاهای غول پیکر استفاده میشه چیه؟ صرفا یه گونی؟ اگه اینطوره خب همه برن سمت فایلهای متنی یا اینکه بشینن یه DBMS برا خودشون بنویسن چه لزومی داره از برنامه های مدیریت پایگاه داده استفاده کرد.!!!!!